19 Kasım 2011 Cumartesi

İçim dışım zaman- Niyaz


Cenabı Hak biz insanları “Akıl” gibi olağanüstü nimetle, ruh gibi bir Cevher’le ve İrade-i cüziye ile donatmasına karşın, biz ne yapıyoruz?
Düşürülmek istendiğimiz tuzaklara bilinçsizce yakalanıyoruz. Bu halar bu verilen değere,yani emanet’e ihanet değil de nedir? Tersine çalıştırılan irade! Kullanılmayan bir akıl!!
Hapsedilen bir can! Boşa geçen zaman!..
Yaşadığımız şu zaman diliminde iyi-kötü bir şeyler yapmaya çalıştık. Tüm kötülükler,hata ve isyanlardan Yüze Rabbimizin Rahmet ve Merhametine sığınırız! O affedicidir! O merhametlidir!..
Hata ve isyana bilerek talip olmadım. Bilmeyerek,istemeyerek,sehven yaptığımız bir çok şey var…”Nefs muhasebesi” yaptımızda “Hata-Sevap” önümüze düşmektedir. Eyvah demekten “Tövbe” kapısına koşmaktan gayrı elimizden bir şey gelmiyor!..
Tesellimiz “Müminin amelinden çok,niyeti efdal’dir” Hadis’idir!.. bu yüce Peygamberimizin muştusudur. Her zaman niyetimiz aziz milletimize ve yüce davamıza yeterince hizmet edebilmek olmuştur. Her zaman bir mekanda Hakkı ve sabrı tavsiye, yani “Tebliğ” edebilmektir gayemiz. Rabbimizden niyazımız son nefesimize kadar bizi bu doğru yol’dan ayırmasın!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

reklam