“BABAMI İSTERİM”
Fransız’lar babamı alıp hapsettiklerinde iki yaşındaymışım..
Günlerce “babey” diye ağlamışım. Ben babey diye ağladıkça zavallı annemin iki gözü iki çeşme oluyormuş. “babamı isterim” dedikçe, üzerine karabasanlar çöküyormuş. Nasıl basmasın: Rahime ablam 11,Fikriye ablam 4 yaşında bir çocuk..o zaman “Yarabbi ben bu 3 çocukla yapayalnız ne yapacağım? Bizi imdad eyle!..” diye Allaha yalvarır,yakarır içini dökermiş!..
Benim böyle ağlamam komşularında yüreği dayanmaz, tüm çevremiz dertlenir “Allah şu kadına sabır ihsan eylesin. 3 çocukla genç yaşında ortada kaldı. Arafet çavuşu bu kafir Fransızlar sağ komazlar. Tüm gavurlar onun ölüsünü dirisini arayıp duruyorlardı. Kamil ağa kendi ayağıyla gitti ellerine düştü! Kime yanalım? Yaralı olarak “Milis Çukuru”na atılan kapı gibi bir yiğide mi,gözleri kan ağlayan şu kadına mı? Kimseleride yok sayılır. Neneleri Mevreşe kadınlar amcaları Cemil de almasa,tümden perişan olacaklar. Hazıra dağ dayanmaz. Allah kimsenin erkeğini evinden ırak eylemesi!” der ağlarlarmış.
